Op weg naar Nationaal Energieakkoord: toeristische route?

De Sociaal-Economische Raad (SER) neemt eind 2012 het voortouw om te komen tot een Nationaal Energieakkoord. Het gaat om een akkoord om duurzame groe...

De Sociaal-Economische Raad (SER) neemt eind 2012 het voortouw om te komen tot een Nationaal Energieakkoord. Het gaat om een akkoord om duurzame groei te bereiken met bindende afspraken over energiebesparing, schone technologie en klimaatbeleid. Het doel is om dit akkoord voor de zomervakantie van 2013 te presenteren. Maar de weg naar het akkoord is moeilijk, het lijkt wel of er gekozen is voor een toeristische route met allerlei uitstapjes.

Vier tafels

Eind 2012 vindt een startbijeenkomst plaats. Er worden tientallen partijen bij het proces betrokken: ministeries, de energiebranche, de bouwbranche, milieuorganisaties, zelfs de fietsbranche en ook consumentenorganisaties, waaronder Vereniging Eigen Huis. De groep is zo groot en divers, dat menigeen zich zorgen maakt of deze route zal leiden naar een breed gedragen energieplan. Om het enigszins controleerbaar te houden, worden de organisaties onderverdeeld in vier gesprekstafels: 1. de gebouwde omgeving, 2. de industrie, 3. de commercialisering van innovatie, en 4. mobiliteit en transport. Vereniging Eigen Huis is aangehaakt bij tafel 1.

Veel details

In de afgelopen periode hebben de aangehaakte partijen veel stukken opgesteld en aangeleverd. Ze onderhandelen tot in detail. Er worden concepten van het akkoord opgesteld van meer dan 100 pagina’s. Hoe kan dit leiden tot een langetermijnvisie, tot consistent beleid, laat staan tot consensus?

Hoofdlijnen

Om toch aan de tijdsdoelstelling te voldoen, heeft minister Kamp op 12 juli een brief aan de Tweede Kamer gestuurd, met de mededeling dat werkgevers, werknemers, milieuorganisaties en het kabinet overeenstemming op hoofdlijnen hebben bereikt over een Nationaal Energieakkoord. De afgesproken aanpak leidt tot 14 procent hernieuwbare energie in 2020. Bij de laatste onderhandelingen, net voor de zomervakantie, betrekt de SER lang niet alle partijen. Dus in hoeverre werkelijk sprake is van een breed draagvlak voor de gepresenteerde hoofdlijnen, is de vraag.

Consument

Aangezien het energieakkoord nog in ontwikkeling is, zijn de consequenties voor de consument en specifiek de eigenwoningbezitter nog niet volledig te overzien. Wel signaleert Vereniging Eigen Huis alvast het volgende:

• De SDE+ regeling, een energiesubsidieregeling voor bedrijven en grootschalige projecten, wordt het belangrijkste stimuleringsinstrument. Dit is zorgelijk, want het geld van de SDE+ regeling komt uit een opslag op de energierekening. De consument spekt dus deze kas, maar kan er individueel geen gebruik van maken.
• Daarentegen is er wel sprake van een belastingkorting voor burgers die gezamenlijk lokaal energie opwekken. Maar als deze korting zich beperkt tot een zeer klein gebied buiten de eigen woning, schieten we daar niet zoveel mee op. Nee, laten we het meteen goed doen en een energiebelastingkorting introduceren voor iedereen die voor eigen gebruik duurzame energie opwekt. Aan huis, dan wel op een geheel andere locatie dan zijn eigen woning.
• Beter is de aanpak van het energielabel: in 2014 en 2015 krijgen alle woningen een indicatief label. Dat is precies waar Vereniging Eigen Huis al eerder in Den Haag voor gepleit heeft. Een label dient bij eigenwoningbezitters in eerste instantie ter bewustwording en stimulans. Zo wordt het nu gelukkig ook ingestoken.

Zomer

In juli en augustus worden de plannen om te komen tot een Nationaal Energieakkoord nader uitgewerkt. Een uitdaging, want hoe krijg je in een toch al moeilijk bereikbare periode van zomervakanties consensus van alle partijen?

Kortom, de weg naar het Nationaal Energieakkoord is geen gemakkelijke route!