‘N oap ien de kont kiek’n. Dat is Gronings dialect voor: achter het net vissen. Ik kom niet uit Groningen, maar het klinkt wel leuk en het omschrijft precies onze huizenjacht tot nu toe. Ik kijk de laatste tijd weer een beetje meer rondom Amsterdam. Ik zou beter moeten weten. Maar Rotterdam en omgeving, pff, het is toch wel een eind weg van mijn werk en het wordt ook steeds duurder. In Weesp en Hilversum zijn we laatst ook wezen kijken. Nederhorst ten Berg zijn we doorheen gereden. Ik vind het een mooie omgeving en Tijmen ook. Maar bij nader inzien vindt hij dat toch echt heel a-relaxt voor zíjn werk, vanwege de onpraktische snelwegverbinding. Oke, we moeten nu echt met een soort van plan komen, een strategie. Anders vinden we nooit een huis! En de huizenprijzen stijgen elke maand meer voor mijn gevoel. Onze plan van aanpak: we kiezen één plek centraal in Nederland, die ons leuk lijkt om te wonen en dáár gaan we dan de huizen actief in de gaten houden. Ons nieuwe huis gaan we zoeken in...Vleuten!
We gingen toch een bod voorbereiden. Wat gaan we bieden? Ik vond het nog best duur voor een simpel rijtjeshuis uit de jaren 80 eigenlijk. En er moest ook nog behoorlijk wat gebeuren. Twijfel, twijfel, twijfel. We gingen onder de vraagprijs zitten. Spannend! We hadden de makelaar al laten weten dat hij een bod van ons kon verwachten. We mailden hem en een mail van hem kruisde de onze. In zijn bericht stond dat er is besloten om de verkoop op basis van inschrijving te doen, wat inhoudt dat alle geïnteresseerden voor een bepaald tijdstip hun final offer moeten doen. De verkoper gaat dan meestal voor het hoogste bod. Of voor het een na hoogste bod als dat bijvoorbeeld zonder voorbehoud van financiering is. Ja deze gekte is dus ook al in Vleuten aan de orde. Doe normaal! Maar dat doen we niet. We deden niet normaal, we gingen ons bod herzien, schudden het spaarvarken ondersteboven en stuurden ons eenmalige bod in.
De volgende dag om 17.00 uur verloopt de inschrijving. Helaas, er is boven de vraagprijs geboden, we hebben het huis niet ‘gekregen’. Ja, we hebben de afgelopen tijd heel wat apen spreekwoordelijk in hun poepert gekeken. Achter het net gevist dus. Ik zie het maar als een gratis cursus: omgaan met tegenslag.
Maar, als ik heel heel eerlijk ben… deze keer voel ik me eigenlijk een beetje opgelucht.
Dit was het gewoon niet. Terug naar Funda!
Charlotte Landman woont met haar vriend Tijmen en baby Lloyd in een huurappartement in Amsterdam. Voor Vereniging Eigen Huis deelt ze haar persoonlijke ervaringen met haar zoektocht naar een koophuis buiten de stad.
"Vanwege de hoge huurlasten en omdat we dolgraag een tuin willen, zijn we op zoek naar een koophuis. Ergens tussen Rotterdam en Amsterdam. Dat klinkt makkelijker dan het is."
