Help, Dewi zoekt een huis...

Jeetje, wat komt er veel op je af bij het kopen van een huis. En dan zijn we nu alleen nog maar aan het bezichtigen. Alles gaat razendsnel. Beslissen of je een woning wílt bezichtigen, het op stel en sprong inplannen van de bezichtiging, de bezichtiging zelf én het bepalen of je een bod wilt uitbrengen. We hebben nauwelijks tijd om na te denken, terwijl het kopen van een huis naar mijn idee iets heel groots is. Het is nu eenmaal geen pakje boter dat ik uit de koeling van de supermarkt graai. Godzijdank hebben wij een aankoopmakelaar in de arm genomen. 

Als een malle bezichtigen 

Met een map en een aantekeningenblok onder haar arm komt ze aangelopen. Wij zijn al een half uur rondjes door de wijk aan het lopen om te onderzoeken of we überhaupt op deze plek willen wonen. Dat is al twee keer zo lang als de tijd die we hebben om de woning te bezichtigen. Voor de bezichtiging van het huis staat slechts een kwartier. 

Zodra we de woning binnenstappen staat onze aankoopmakelaar ‘aan’. ‘Kun je wat leuks vertellen over de woning?’, vraagt ze aan de verkopende partij. Hij steekt van wal en zij stelt de ene vraag na de andere. Wij kijken ondertussen rustig rond en terwijl ik alleen al vijf hele minuten nodig heb om de woonkamer op mij in te laten werken, gaat zij het hele huis door om naar de praktische en technische zaken van het huis te kijken: ‘De tegels in de badkamer klinken wat hol, dat betekent dat er vocht achter zit. Hier zul je opnieuw moeten kitten. Oh, er zit geen mechanische ventilatie in de badkamer. De ketel is eigenlijk al afgeschreven en moet op korte termijn vervangen worden. En heb je gezien dat de oven het niet doet?’ 

Een compleet plaatje

Dingdong. De bel gaat. Mijn god, ons kwartier is nu al om. Ik weet van mezelf dat ik niet echt in de categorie ‘snelle beslissers’ val, maar ik besteed zelfs meer tijd aan het passen van een spijkerbroek. Een tikkeltje beduusd loop ik nog één rondje om vervolgens plaats te maken voor het volgende koppel dat de woning komt bezichtigen. 

Buiten hebben we gelukkig meer tijd. Onze aankoopmakelaar deelt uitgebreid haar bevindingen, wij delen ons gevoel. Samen komen we tot een compleet plaatje. Zij vult precies aan wat wij nodig hebben om te beslissen of we een bod willen uitbrengen. 

Ik voel de kriebels als we staan na te praten. Dit huis is zeker nog geen paleisje, maar heeft alle potentie om dat wel te worden. Ik zie al helemaal voor me hoe ik de glas-in-lood schuifdeuren sluit en de kaarsjes op de originele marmeren schouw aansteek. Ja, dit huis moét het worden.  

Adviesrapport

Naar aanleiding van ons enthousiasme gaat onze aankoopmakelaar aan de slag. Over anderhalve dag is de deadline. Wij moeten niet alleen razendsnel beslissen, zij moet ook ongelofelijk snel aan de bak. Bij ieder huis waarin wij serieus geïnteresseerd zijn, duikt zij in de VvE-stukken, doet ze een vergelijkend onderzoek en maakt ze een inschatting van de taxatiewaarde. Op basis daarvan schrijft zij een heel adviesrapport over de woning, inclusief een conclusie én een voorstel voor een bod.

Ik ben haar eeuwig dankbaar, want ik heb geen flauw benul waar ik allemaal op moet letten en wat een goed bod zou zijn. Als het om zulke grote bedragen gaat, begint het mij aan alle kanten te duizelen. Dat je op deze markt moet overbieden is mij wel duidelijk, maar hoeveel? Geen idee. Gelukkig staat onze aankoopmakelaar ook nog voor ons klaar om het rapport te bespreken én brengt zij het bod met alle eventuele voorbehouden voor ons uit. Goud waard. Echt waar.

Lees meer blogs van Dewi

• Blog 1: 'Naar de hypotheekadviseur'
• Blog 2: 'Randgemeenten
• Blog 3: 'Voordelen VvE'
• Blog 4: 'Erfpacht'
• Blog 5: 'Een nieuwe baan'
• Blog 6: 'Wachten tot januari'
• Blog 7: 'Op meerdere paarden wedden'
• Blog 8: 'Die mooie stad achter de duinen'
• Blog 9: 'Waarom onze aankoopmakelaar goud waard is'
• Blog 10: 'Als het gevoel maar goed is'
• Blog 11: 'Een huis kopen zoals op Vakantieveilingen'