Rondslingerende stinksokken, borden óp de vaatwasser en haren in het doucheputje: wanneer je met je lief gaat samenwonen leer je elkaar van een heel andere kant kennen. Om die reden besloten mijn vriend Bas en ik anderhalf jaar geleden het eerst maar eens samen te proberen in een huurwoning. Intussen durven we te stellen dat we die beproeving zonder al teveel kleerscheuren en gekibbel doorstaan. En met die conclusie groeit de behoefte aan een eigen huis.
Van ons budget hadden we op dat moment nog geen idee, dus een afspraak met een hypotheekadviseur werd snel gemaakt. We kozen voor een kleine, vertrouwde partij waar ook een aantal van onze andere verzekeringen lopen. Mensen die weten welk gezicht er bij onze naam hoort en we bijvoorbeeld niet hoeven te vertellen dat ik zzp’er ben. Na dat gesprek werd ons duidelijk dat we zo rond de € 250.000 à € 300.000 te besteden hebben.
In de auto onderweg naar huis voelde ik me de koning te rijk. Met zo’n budget ligt de wereld aan je voeten, dacht ik. Wanneer ik op de bank plof, open ik enthousiast de Funda-app en kom ik al gauw van een koude kermis thuis. De eengezinswoningen in de door ons geliefde wijken als de Bredase Belcrum, het Ginneken, Brabantpark of Overakker liggen vaak boven ons budget. En in de gezellige Rotterdamse buurten, zoals Blijdorp, Noord of Kralingen, is dat bepaald niet anders.
Ze zijn er wel hoor, de huizen die onze hele checklist afvinken. Maar wij zijn natuurlijk niet de enigen die hard op zoek zijn en de spoeling is dun. Het is schatzoeken met kapers op de kust. De afgelopen maanden sta ik op en ga ik naar bed, verhit scrollend door het aanbod van Funda. Frustrerend en zenuwslopend, maar ook kicken wanneer je weer een nieuwe kanshebber hebt ontdekt. Mijn hart maakt oprecht een sprongetje wanneer er een mail binnenkomt met nieuwe huizen die aan mijn zoekopdracht voldoen.
Wekelijks rijd ik door wijken in Breda om een indruk te krijgen van de buurt waar een huis dat mijn interesse heeft gewekt te koop staat. Soms rijden we zelfs nog wat verder en combineren we een bezoekje aan vrienden met het spotten van een huis in Rotterdam. Het is een leuke, spannende tijd waarin we samen dromen van ons eigen stekkie. We vragen ons vaak af waar we uiteindelijk zullen belanden…
Twee keer per maand schrijft Susanne de Bruin (25), freelance journalist uit Breda, over haar zoektocht naar een huis als starter op deze ontplofte woningmarkt.
"Je weet dat de concurrentie hoog is. Daardoor zijn we er elke dag wel mee bezig."
