Verzakking van huizen: vijf vragen

1. Welk huizen lopen gevaar? 

Vooral huizen van voor 1970 die zijn gebouwd op veengrond of rivierklei. Die zijn vaak op houten palen gebouwd. Als de paalkoppen langdurig droogvallen, gaan ze rotten. Het huis verzakt, muren scheuren en zonder ingrijpen raakt de woning op den duur onbewoonbaar.  Ook woningen die op staal gefundeerd zijn (zonder heipalen) zijn gevoelig voor de oprukkende droogte, soms zelfs in gebieden met zandgrond. De schade blijft hier vaak beperkt tot lelijke scheuren, er is weinig gevaar op instorting. 

Dreigt jouw huis te verzakken door de droogte? Doe de check (KCAF)

2. Hoe herstel je funderingsschade?

Een techniek die goed werkt bij op staal gefundeerde woningen is bodemversterking op de plekken waar scheuren zijn ontstaan. Dat kost € 1.500 per strekkende meter. Voor een muur van bijvoorbeeld zes meter lang komt dat dus uit op zo’n € 9.000.  

Bij rottende houten palen is een nieuwe fundering vaak de enige uitweg. Voor een huis met een oppervlak van 50 m² kost dat al gauw € 80.000. Woon je in een rijtjeshuis, dan heeft dit alleen zin als het hele blok op hetzelfde moment wordt aangepakt. Anders zakt de rest gewoon verder. 

Stappenplan wat te doen bij vermoedelijke problemen bij houten funderingen (KCAF)

3. Wie betaalt de kosten van funderingsschade? 

De kosten voor het schadeherstel zijn voor de eigenaar. De gemeente aansprakelijk stellen heeft vaak weinig zin. Gemeenten en waterschappen hebben slechts een zorgplicht: zij moeten de langdurige, nadelige gevolgen van de grondwaterstand zoveel mogelijk voorkomen of beperken.   

4. Dekt de verzekeraar de funderingsschade? 

Nee. Schade door bodemdaling ontstaat geleidelijk en wordt daarom niet gedekt. Doordat het zo’n traag proces is, hebben huiseigenaren vaak ook pas laat door wat er aan de hand is.

Lees meer over funderingsproblemen

5. Wat kun je zelf doen om het watertekort af te remmen?  

Alle kleine beetjes helpen: 

• Zorg ervoor dat regenwater de grond in kan zakken. Weghalen van bestrating in de tuin is de beste methode. Het werkt beter als de hele straat meedoet.
• Zaag een op het riool aangesloten regenpijp door, en laat het regenwater in de tuin lopen. Liefst via ondergronds geplaatste infiltratiekratten, die ervoor zorgen dat het water goed verspreid wordt. Een regenton met een voorraadje voor droge tijden is ook een idee. 
• Als de gemeente in de straat een infiltratieriool heeft geplaatst waardoor schoon water de grond ingaat, kun je daar als particulier buizen op aansluiten en het water in eigen grond laten lopen.
• Houd het grondwaterniveau in de gaten door naast je huis een buisje in de grond te slaan. Zo kun je af en toe de standen meten en bij duidelijke veranderingen aan de bel trekken.