Een huis met een ziel, maar een fundering vol zorgen

Het verhaal van Nicole Schakenraad

Nicole woont al ruim 27 jaar in een monumentale boerderij uit 1609 in Buren, een huis met een ziel. “Dit is echt mijn thuisbasis. Het voelt fijn en vertrouwd. Hier groeide mijn dochter op. Mijn man overleed kort nadat we er kwamen wonen. Alles in dit huis ademt herinneringen.”

Jarenlang woonde ze er zonder problemen. Tot de zomer van 2018. “Het was extreem droog en opeens verschenen er scheuren binnen in het huis. Niet alleen in de oude gevels aan de buitenkant maar ook in de spouwmuur binnen. Het breidde zich steeds verder uit en dat vond ik vreemd. Ook bij de buren rechts zag ik enorme scheuren ontstaan.” Er was daarna weer een wat natter jaar, maar bij de volgende droge zomer werd het alleen maar erger. “Toen werd ik wel echt bezorgd. Deuren begonnen te klemmen, badkamertegels barstten, en zelfs een radiator viel van de muur. Ik zag dat het voorhuis een beetje los begon te komen van het achterhuis. Toen ik zelfs verschuiving zag ontstaan in houten plafondbalken in mijn huis wist ik wel dat er serieus wat aan de hand was.” Ze maakt zich zorgen over de veiligheid. “Dat er een radiator los kwam van de muur maakte ook dat ik bang ben dat iets gebeurt met gas- of elektriciteitsleidingen. Je weet niet wat de verzakking verder onder de grond doet.”

Geen reactie

Nicole klopte aan bij de gemeente en het waterschap. “Ik vroeg wat er gedaan werd aan de waterstanden, omdat ik allemaal scheuren zag ontstaan. Maar ik kreeg geen reactie. Helemaal niets. Toen dacht ik wel: waarom krijg ik geen reactie? Hebben ze iets te verbergen?” Ze diende WOB-verzoeken in bij het Waterschap maar dat werd afgewezen. De gemeente wees ze op de zorgplicht, maar ook dat was zonder resultaat. “Ik voelde me machteloos, omdat ik geen steun vond bij de instanties waarvan ik dacht dat ze me zouden kunnen helpen. Ik wist echt niet waar ik moest beginnen.”

Via het Kennis Centrum Aanpak Funderingen (KCAF) kwam Nicole uiteindelijk in contact met mensen die haar situatie serieus namen. “Ik had me aangemeld op hun website. Ze zochten gemeenten met verzakkingen en vroegen of ik wilde meewerken. Dat vond ik ook wel spannend, want niemand praat graag over problemen met zijn huis. Maar ik dacht: het is zichtbaar, dus ik kan er beter wél over praten en duidelijk maken wat het met mij doet.”

Horizon niet oneindig

De impact is groot. “Ik heb altijd goed voor mijn huis gezorgd en het stukje bij beetje gerenoveerd en gemoderniseerd. Altijd heb ik geïnvesteerd in het onderhoud van dit huis. Het opnieuw doen van grote investeringen is natuurlijk lastig. Toch wil ik niet verhuizen. Wellicht niet de verstandigste keuze, maar ik woon hier met plezier, het is een prettige omgeving en ik beschouw dit huis als mijn thuis.”  

Dan ben je tonnen verder

Nicole heeft offertes opgevraagd en met constructeurs gesproken over mogelijke oplossingen. “De beste optie zou zijn om palen tot elf meter diep onder het hele huisoppervlak te slaan. Maar dan ben je tonnen verder. Dat is niet te overzien.” Alternatieven zoals plaatselijke inspuitingen of deels palen van buitenaf zijn volgens de constructeur ook mogelijk, maar ook dan lopen de kosten snel op. “Alleen al het funderingsherstel kost tussen de 30 duizend en 50 duizend euro. Tel je daar het herstel van gevels, stucwerk en badkamers bij op, dan zit je zo op ruim meer dan een ton.”

De funderingsproblemen hebben ook gevolgen voor andere plannen met haar huis. Nicole wil graag verduurzamen, maar stelt dat nu noodgedwongen uit. “Ik had plannen om het enkel glas te vervangen en beter te isoleren, maar dat heb ik bewust uitgesteld. Eerst moet ik zeker weten dat het huis stabiel is. Helaas worden dit soort verduurzamingsmaatregelen wel alleen maar duurder.”

Overheid moet verantwoordelijkheid nemen

Wat Nicole vooral mist, is onafhankelijk advies van iemand die ook verantwoordelijkheid neemt voor dat advies. “Iedereen wil aan je verdienen, maar niemand geeft garanties. Je moet zelf allerlei consultants inhuren, en dat kost bakken met geld.” Via het KCAF kreeg ze toegang tot informatie en een lijst met erkende bedrijven, maar ze moest alsnog zelf alles uitzoeken. “Het zou zoveel schelen als iemand met je meekijkt: wat heb je nodig, wat kost het, en zit je op het goede spoor?” Ze vindt dat de overheid hierin een rol moet spelen, net als in compensatie voor gedupeerden. “De problematiek heeft namelijk ook te maken met waterbeheer.”

Hoewel ze inmiddels contact heeft met de gemeente en er grondwaterpeilingen worden gedaan, is er nog geen duidelijk stappenplan. “Het is positief dat de gemeente nu af en toe informatie stuurt, maar een echt vervolg ontbreekt nog.”

Nicole doet een duidelijke oproep richting de overheid: “Neem je zorgplicht richting de burger. Ondersteun ons bij deze problematiek. Het doet veel met je als huiseigenaar, niet alleen financieel, maar ook emotioneel. Ik snap dat ik als burger ook iets moet doen. Maar het is te makkelijk voor de overheid om te zeggen: je bent zelf verantwoordelijk voor de waterhuishouding onder je woning. Daar heb ik namelijk geen invloed op.”

Hoopvol

Ondanks alles blijft Nicole hoopvol. Ze werkt aan een herstelplan, laat iedere twee jaar metingen uitvoeren en onderzoekt de stabiliteit van haar woning. “Ik wil mijn huis behouden. Het is mijn thuis. En ik hoop dat mijn verhaal anderen helpt om hun situatie ook zichtbaar te maken.”

Lees meer verhalen van huiseigenaren met funderingsproblemen