Je huis is verkocht, maar de koper constateert gebreken. Wat zijn je rechten en plichten als verkoper?
Je verkoopt je huis altijd inclusief eventuele zichtbare en onzichtbare gebreken. Daarom heeft de koper een onderzoeksplicht. De koper moet zelf uitvinden in welke bouwkundige staat jouw woning verkeert.
De verkoper heeft een mededelingsplicht.
Dit betekent dat je voorafgaand aan de verkoop de gebreken aan je woning die bij jou bekend zijn aan de koper moet melden.
Je mededelingsplicht weegt juridisch gezien zwaarder dan de onderzoeksplicht van de koper. Als je willens en
wetens gebreken aan je woning verzwijgt, kun je de koper niet verwijten dat hij onvoldoende onderzoek heeft verricht naar jouw woning.
Nadat de koper eigenaar van de woning is geworden, ben je in principe niet meer verantwoordelijk
voor eventuele gebreken. In 2 situaties kun je toch aansprakelijk zijn:
Er wordt een gebrek geconstateerd dat het normale gebruik van de woning in de weg staat.
Er wordt een gebrek geconstateerd dat je hebt verzwegen.
Er is sprake van een gebrek dat het normaal gebruik in de weg staat als het gebrek vrij ernstig is. Denk bijvoorbeeld aan een rotte dakconstructie.
Als je woning een ernstig gebrek heeft dat voor de overdracht is ontstaan, dan kun je ervoor
aansprakelijk zijn. Ook als je niets van dit gebrek wist.
Als je een oudere woning verkoopt, kun je een ouderdomsclausule in het koopcontract laten opnemen. Je geeft hiermee aan dat je een oud huis verkoopt, dat wellicht niet aan de moderne standaarden voldoet. In hoeverre deze clausule de rechten van de koper beperkt, hangt af van de exacte formulering.
Als de koper een gebrek vindt dat normaal gebruik van de woning niet in de weg staat, dan kun je aansprakelijk zijn als je het bewust hebt verzwegen. In dit geval heb je niet voldaan aan je mededelingsplicht.
